ΔΕΙΓΜΑΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΣΤΗΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΤΗΣ Α΄ ΛΥΚΕΙΟΥ

Την Τρίτη 5/3/2025 μας τίμησε με την παρουσία του ο Σύμβουλος των φιλολόγων κ. Αγαθοκλής Αζέλης, ο οποίος πραγματοποίησε δειγματική διδασκαλία στην Α΄ Λυκείου στο μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας. Ο κ. Αζέλης προσέγγισε μέσω δύο ποιημάτων τα χαρακτηριστικά της παραδοσιακής και μοντέρνας ποίησης με τρόπο βιωματικό και μαθητοκεντρικό. Τη διδασκαλία παρακολούθησαν και φιλόλογοι του σχολείου μας.
Τον ευχαριστούμε πολύ για τη θερμή και άμεση ανταπόκριση στο αίτημά μας.
Με τον Σεφέρη και τον Γκανά στο «Οδυσσέας Ελύτης». Του Δρ. Αγαθοκλή Αζέλη, Συμβούλου Φιλολόγων ΠΕ02
Ασφαλώς αποτελεί τιμή η πρόσκληση για διδασκαλία ποίησης σε ένα Λύκειο της πόλης των Τρικάλων που κάθε χρόνο διοργανώνει το καθιερωμένο και καταξιωμένο στην εκπαιδευτική κοινότητα Φεστιβάλ Ποίησης -η οποία πρόσφατα συμπληρώθηκε και από πεζογραφία- και φέρει μάλιστα το προσωνύμιο «Οδυσσέας Ελύτης». Πρόσκληση η οποία συνιστά και πρόκληση να σταθμίσει κανείς τα διδακτικά του μέσα μπροστά σε ιδιαιτέρως απαιτητικούς συνεργάτες, μαθητές και συναδέλφους.
Το θέμα μας αφορούσε στον προσδιορισμό του λογοτεχνικού γένους της ποίησης και ακολούθως τη διάκριση της παραδοσιακής από τη μοντέρνα, και γενικότερα στον προσδιορισμό της ποιητικότητας. Συνεργάτες ήταν μαθητές ενός τμήματος της Α΄ Λυκείου και ο διαθέσιμος χρόνος δύο διδακτικές ώρες, χρόνος λίγος, αν σκεφτεί κανείς ότι ένας ξένος προς την κοινότητα της τάξης εμφανίζεται μπροστά στα παιδιά και μέσα στο δίωρο πρέπει να κερδίσει την εμπιστοσύνη τους, να γνωριστούν και να συμπορευτούν, μιλώντας στον βαθμό του εφικτού δίχως αναστολές.
Έχει μεγάλο ενδιαφέρον η αποτύπωση της διαδικασίας. Καταρχάς η σωκρατική μαιευτική μέθοδος και η συναφής «σωκρατική ειρωνεία» με το αναγκαίο χιούμορ αποδείχτηκε ακόμη μια φορά σωτήρια για μια τέτοια διαδρομή σε αχαρτογράφητα νερά. Η αρχική ευγενής διστακτική αυτοσυγκράτηση των παιδιών, τα οποία συμμετείχαν μεν στη διαδικασία της διερευνητικής μάθησης, όμως χρειάζονταν ποικιλότροπη ενθάρρυνση, εξελίχθηκε σε πρόθυμη πρωτοβουλία, ενισχυμένη από τα επιτεύγματα του στοχασμού τους. Στη δεύτερη ώρα, την οποία ξεκινήσαμε όντας πλέον «γνωστοί» ή τουλάχιστον όχι άγνωστοι, η αυτοσυγκράτηση χαλάρωσε ακόμη περισσότερο και με κάποια αφορμή τα παιδιά ξέσπασαν σε πηγαίο γέλιο, το οποίο επιτάχυνε ακόμη περισσότερο τους ρυθμούς του μαθήματος. Αποδείχτηκε ακόμη μια φορά ότι η δημιουργία κλίματος ομάδας, η δόμηση «πλοκής στο μάθημα», η διαμεσολάβηση της ιδέας ότι η πορεία προς τη γνώση μπορεί να είναι μια χαρούμενη διαδικασία, κινητοποιούν τους μαθητές σε συμμετοχή και στοχασμό. Ίσως πρέπει λοιπόν να φέρουμε περισσότερη χαρά και γέλιο μέσα στη σχολική τάξη, αν σκεφτούμε μάλιστα ότι η εκτός σχολείου ζωή προσφέρει αρκετές αφορμές ή συνθήκες για θλίψη.
Κλείνοντας, καθώς έχω πλέον κάνει μια αρκετά μεγάλη περιοδεία σε σχολεία της περιοχής μας, αισθάνομαι την ανάγκη να επισημάνω ότι κάτι φαίνεται να αλλάζει στο κλίμα της εκπαίδευσης, στις σχέσεις μέσα στην τοπική εκπαιδευτική κοινότητα. Οι πόρτες των αιθουσών διδασκαλίας ανοίγουν, γίνονται «δειγματικές» ή συνεργατικές διδασκαλίες με συμβούλους εκπαίδευσης, ακόμη και ετεροπαρατήρηση καθηγητών, συνάδελφοι τις επιζητούν και διαθέτουν χρόνο για να τις παρακολουθήσουν, ακολουθεί δημόσιος λόγος για αυτές, ενημερώνεται η ευρύτερη εκπαιδευτική κοινότητα και η τοπική κοινωνία, στην οποία φτάνει μια περισσότερο κοντά στην πραγματικότητα εικόνα των σχολείων και των καθηγητών τους, με αποτέλεσμα την αποδόμηση βλαπτικών αρνητικών στερεοτύπων. Προϋπόθεση για να επιτευχθεί αυτό είναι το δημοκρατικό κλίμα, ο αμοιβαίος σεβασμός των εταίρων και η απουσία αυταρχισμού, ο οποίος ίσως είναι το καταφύγιο της καχυποψίας ή ακόμη και της ανασφάλειας.
Υ.Γ. Αφού ευχαριστήσω θερμά την συνάδελφο φιλόλογο κυρία Ευδοξία Μπραζιώτη για την πρόσκληση και τη διευθύντρια του σχολείου Κική Σαρκατζή, η οποία ενθαρρύνει την εξωστρέφεια του σχολείου και τις πρωτοβουλίες των εκπαιδευτικών του, θα επαναλάβω μια άποψη που με ανακούφιση εκφράζω συχνά: η νέα γενιά, τα παιδιά μας είναι καλύτερα από τους εφήβους εαυτούς μας σε γνώσεις και δεξιότητες.




